Sanırım Yusufçuk Kuşunun Sesi

Yusufçuk kuşu mu emin değilim ama bu aralar geceleri bir kuşun ötüşünü duyuyorum. Neredeyse her gece. Saat 3-4 arası ötmeye başlıyor. Geçen seneden beri duyuyorum. O zaman araştırdık ettik ve aşağıda linkini verdiğim blogda bulduk bu yazıyı. Duyduğumla aynı değilse bile bu kuşun çok etkileyici bir hikayesi daha doğrusu efsanesi varmış. Beni çok etkiledi sizlerle de paylaşmak istedim. Buyurun okuyun. 
"  Öttüğü zaman ağladığı rivayet edilir. Ben yusufçuk kuşunu görmedim. Zaten herkes göremez, o geceleri gezintiye çıkıp geceleri öten bir kuş. Görenler bıldırcın büyüklüğünde, kurşunî renkli ensesinde başından omuzlarına doğru bir tutam kumral saçı olduğunu, cepheden görüldüğünde güzel bir genç kıza benzediğini söylediler.
Çok, çok eski zamanın birinde üvey ana elinde iki çocuk varmış. Yusuf’la ablası Barcın yaylasında yaşarlarmış. Her gün koyunlarını otlatarak günlerini geçirirlermiş. Günlerden bir gün oyuna dalmışlar. Vaktin nasıl geçtiğini bilmeden akşam oluvermiş. Koyunlar da varıp gitmişler bilinmeyene… Üvey analarından çok korkan çocuklar koyunları bulmadan eve dönememişler. Başlamışlar gece karanlığında koyunları aramaya… Bu arada birbirlerini de yitirmişler… Hem koyunları ham Yusuf’u arayan ablacık durup dinlenmeden dere tepe koşmuş, her yüksek yere çıkışında ünlermiş:
“- Yusuf! Koyunları buldun mu?..” Dağdan taştan ses gelir Yusufçuktan gelmezmiş. Yusuf’tan bir ses, koyunlardan bir iz bulamayan ablacık sabah olana kadar hem koşturmuş hem ünlenmiş:
“- Yusuf! Koyunları buldun mu?..” Sabahleyin yaylanın bir semtinde, çayırlı bir düzlükte Yusuf’u ve koyunları bir arada bulmuş, bulmuş ama hepsi de sessiz, soğuk, katı birer taş olmuşlar… Zavallı abla da kederinden kuş oluvermiş… Kuş olmuş ama Yusuf’u ve koyunları unutamamış, ünlemesi dinmemiş. O zamandan bu yana hem arar hem ünler:
“- Yusuf! Koyunları buldun mu?..”   "

İnternette bakındım o sesteki kuşu bulabilir miyim diye ama yok. Denk gelirsem yazımı güncellerim artık ^^ Umarım sizler de bir gün bu ötüşe denk gelirsiniz gerçekten hoş bir sesi var. 
Peki siz nasıl buldunuz bu efsaneyi?  
Kaynak: Ben bu blogda okudum. Ama asıl kaynak : "Doğan Atlay, İçel Kültürü 1, s.7, Ocak 1989, s. 23-25." yayımlanmış.

2 yorum:

  1. Evet bu hikayeyi babam bize anlatmıştı ve tamda o sırada yusufçuk kuşu ötmüştü aynı bir kadın bagırır gibiydi

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Duyduğumla aynı mı bilmiyorum ama onu gerçekten duymuş olmana sevindim ^^

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Tasarım:Sawako Kuronuma